Τουτον ιδών ο Πέτρος λέγει προς τον Ιησούν, Κύριε, ούτος δε τι; Λέγει προς αυτόν ο Ιησούς, Εάν αυτόν θέλω να μένη εωσού έλθω, τι προς σε; Σύ ακολούθει μοι. Ιωάννου 21:21-22

Αυτό το εδάφιο μας διδασκει μια θεμελιώδη αλήθεια για τις ζωες μας ως Χριστιανοί. Θα πρεπει να μείνουμε συγκεντρωμένοι σ’ αυτό που ο Θεος μας εχει καλέσει να κάνουμε και να μην ασχολούμεθα υπερβολικά ή να ζηλεύουμε μ’ αυτό που ο Θεος  έχει καλέσει κάποιον άλλον να κάνει. Κάθε Χριστιανός είναι διαφορετικός. Κάθε Χριστιανος έχει μοναδικά δώρα και μοναδική κλήση. Δεν θα πρέπει να μας απασχολεί υπερβολικά το ότι ο Θεός έχει δώσει σε κάποιον  μαθητή κλήση διαφορετική από την δική μας και ουτε θα πρέπει να συγκρίνουμε και να θεωρουμε την κλήση κάποιου άλλου καλύτερη απο την δική μας.

Μερικών μαθητών η ζωή μπορεί να είναι ευκολότερη ενώ άλλων πολύ σκληρότερη. Μερικοί  μαθητές  μπορει να έχουν ένα σημαντικό κάλεσμα και κάποιοι άλλοι μπορεί να έχουν κάτι  λιγότερο. Διαφορές όπως αυτές πρέπει να έχουν σημασία μόνο για τον Θεό και όχι για μας. Αυτό που πρέπει να έχει σημασία για μας είναι  ότι ανταποκρινόμαστε και εκπληρώνουμε  αυτό για το οποίο έχουμε κληθεί. Αυτό που έχει σημασία για μας είναι ότι παραμένουμε πιστοί στον Ιησού και τον ακολουθούμε μέχρι τέλος.

Τελικά μπορεί να μην γνωρίζουμε καν τι είναι το καλύτερο. Όπως  αποδείχθηκε, ο Πέτρος δόξασε τον Θεό όταν σταυρώθηκε ανάποδα, ενώ ο Ιωάννης πιθανότατα πέθανε ειρηνικά στην Εφεσο. Αν το μετρήσουμε με την αιωνιότητα, ποιος από τους δυο τελικά ειχε το καλύτερο τέλος;

 Ας μένουμε επικεντρωμένοι λοιπον , σ’αυτό που μας έχει καλέσει ο Θεός να κάνουμε.

Ο Κύριος να ευλογεί ολους αυτούς που έχουν ουράνια κλήση .Αμήν.